KAOTİK ŞİİR

“Şimdi burada bugüne kadar hiç denenmemiş bir şeyi,

Bir kaosu meydana getiren unsurları sınıflandırmaya çalışacağız”

                                                             Herman Melville

                                                                Moby Dick

Kendine ait bütün dinamik imkânlarını araştıracak şekilde özgürleştirilmiş şiir,

düzenin ve öngörülebilirliğin boyunduruğundan kurtulmuş bir yapı taşır.

Hizada değildir.

Üretilmiş kuralların karşısında durur. ‘Düzensiz’dir. Dilin, söyleyişin ve algının kalıplarına saldırı özellikleri vardır. Bunu yaparken saldırı yöntemlerini de yeniden kurar.

Basit sistemlerin düzene uymayan davranış biçiminde, yaratıcı bir sürecin faaliyeti bulunur.

Kaotik şiir bir türbülanstır. Düzgün bir akış parçalanıp sarmallara ve burgaçlara dönüşür.

Kaotik şiirde tesadüflerin işleyişiyle ortaya çıkan sonuç, asla tesadüfî değildir.

Kaotik şiir bir durumun değil, bir sürecin yapısını oluşturur.

Kendisi bir süreklilik oluşturduğunda, bu sürekliliği kesme ve sıçrama enerjisine sahiptir. Doğanın kendi doğası gibi nonlineerdir.

Düzenli sabit değerler içermez. Gösterenle gösterilen arasında yaratılmış uzlaşımcı dizgeyi bozar.

Yapay etkilerin yönlendirdiği tepkileri taşımaz. Tepki, anlık olayların ve kısa süreli değişkenlerin dışında ve uzağındadır. Bütüne ilişkindir. Bu nedenle bütünü tahrip gücü barındırır.

Düzeni iyileştirme amacı yoktur. Düzeni yok etme iddiasındadır. Sistemden köklü bir kopuşun gerekliliğinin bilincini barındırır.

Kaosun bilincine varıldığı an, ‘söz ediş’ biçimi değişmeye başlar. Zihni sınırlandıran dilin, sembolik ve tekbiçimci yapısını kırmanın yolu kaotik şiirle mümkündür. Mallarme, “Kim konuşuyor?” sorusuna “ Dil konuşuyor” yanıtını boşuna vermemiştir. Dil ile ifade edilenin ötesine geçmek, dilin imhasını gerektirir. Kaotik şiir, dile ihtiyaç duyulmayan dünyayı hedefler.

 Kaotik şiir geridönüşsüz bir değişim yaratır. Bunun farkında olunamayabilir, şimdilik.